Psychologia

Alkohol – droga w jedną stronę?

opracowanie: Minds Of Hope

Święta już za nami…. Z jednej strony dla większości osób, był to czas spędzony w gronie najbliższych, w miłej i spokojnej atmosferze. Z drugiej jednak strony są rodziny, gdzie zamiast makowców, drożdżowych babek i innych smakołyków, na stole królował alkohol a zamiast spokoju i rodzinnego ciepła był płacz dzieci i krzyki dorosłych.

Co sprawia, że ludzie nawet podczas świąt nie potrafią powstrzymać się od picia alkoholu? Jednym z powodów może być fakt kojarzenia alkoholu z czasem dobrej zabawy i relaksem. Kolejnym powodem będzie zapewne uzależnienie od alkoholu.

Osoby uzależnione bez względu na okoliczności mają trudności z powstrzymaniem się od picia. Niektórzy nie zdają sobie sprawy ze swojego problemu. Inni dostrzegają trudności i chcieliby podjąć leczenie jednak boją się, że całkowite odstawienie alkoholu będzie dla nich przeszkodą nie do przejścia i z góry skazałoby terapię na niepowodzenie, a przecież skoro mieliby nie kończyć, to po co i zaczynać?

To przede wszystkim dla takich właśnie osób zostały stworzone programy ograniczania picia. Podstawowym założeniem takich programów jest to, że pacjenci którzy mają możliwość wyboru celu terapii mają większe szanse na sukces terapeutyczny z racji tego, że chętniej realizują cele wyznaczone przez siebie samych.

Z dostępnej literatury dotyczącej tego zagadnienia wynika, że programy oferujące naukę ograniczania picia mają podobną efektywność do tych nakierowanych na pełną abstynencję i mogą być traktowane jako forma terapii w odniesieniu do niektórych grup pacjentów, zarówno pijących szkodliwie, jak i uzależnionych od alkoholu.

Badania sugerują, że w porównaniu do pacjentów wybierających abstynencję, pacjenci z programów ograniczania picia są młodsi, a ich konsumpcja alkoholu jest na niższym poziomie, jak i wzór picia jest mniej problemowy.

Osoby z tej grupy rzadziej pochodzą z rodzin z problemem alkoholowym, mają niechętny stosunek do grup typu AA i do etykietki „alkoholika” jako takiej. Takie dookreślenie profilów poszczególnych grup osób pijących nadmiarowo/chorobliwie wskazuje, że prawdopodobnie osoby o średnim lub znacznym zaawansowaniu uzależnienia lepsze rezultaty osiągną w programach, których celem jest abstynencja.

Na czym w skrócie polegają programy ograniczania picia? Przede wszystkim terapeuta współpracujący z pacjentem, wykazuje szacunek dla jego wyborów.  Terapeuta jest tu w roli bardziej mentora – informuje pacjenta o możliwościach i konsekwencjach różnych wyborów oraz pracuje nad wzmacnianiem jego poczucie samo-skuteczności.

Celem programu ograniczania picia jest w pierwszej kolejności poprawa funkcjonowania psychospołecznego pacjenta oraz modyfikacja jego postawy wobec spożywania alkoholu. Program trwa od 8 do 12 tyg i opiera się na sesjach indywidualnych grupowych i rodzinnych.

W programie ograniczania picia zaleca się stosowanie jedynie niektórych leków (np. naltrekson), gdyż reszta standardowo stosowanych w uzależnieniu leków (np. disulfiram) jest stosowana jedynie przy całkowitej abstynencji. Wynika to z faktu, że połączenie ich z alkoholem może być szkodliwe dla zdrowia i życia pacjenta. Postępowanie terapeutyczne w programie ograniczania picia obejmuje między innymi:

  • analizę stanu zdrowia pacjenta
  • określenie wzoru używania alkoholu
  • ocenę konsekwencji i korzyści związanych ze stosowaniem alkoholu
  • ustalenie ilości i częstości picia oraz rodzaju spożywanego alkoholu
  • określenie zasad dotyczących czasu i miejsca picia
  • naukę samoobserwacji
  • interwencje poznawcze i behawioralne nastawione na powstrzymanie się od picia
  • naukę umiejętności radzenia sobie z sytuacjami ryzyka

Jeżeli Ty lub ktoś z Twoich bliskich zauważa u siebie problemy związane z nadmiarowym piciem alkoholu lub chciałby się po prostu nauczyć ograniczać spożycie alkoholu to zapraszamy na rozmowę do naszych specjalistów w Minds of Hope. Bliższe informacje i zapisy poprzez zakładkę KONTAKT.