Cukrzyca a depresja
opracowanie: Minds Of Hope
Cukrzyca jest epidemią XXI wieku. Obecnie na świecie choruje prawie 430 mln ludzi, w Polsce prawie 3 mln. Mimo, że o chorobie dużo się mówi, wciąż wiele osób nie podejmuje regularnych badań i może nawet nie wiedzieć o chorobie. Szczególnie, że co trzecia z tych osób cierpi również z powodu depresji!
To przewlekła choroba, której przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny. Niedobór insuliny powoduje zaburzenia w zakresie wykorzystania glukozy przez komórki organizmu, co powoduje zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemię) oraz wydalanie glukozy wraz z moczem.
W cukrzycy dochodzi do zaburzeń metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek. Stres może być jednym z czynników prowadzących do rozwoju choroby, zarówno cukrzycy typu 1, jak i typu 2. Cukrzyca występuję zarówno u młodszych, jak i starszych osób. Ludzie młodzi częściej (choć niewyłącznie) chorują na cukrzycę typu 1 tzw. insulinozależną, która jest spowodowana zniszczeniem lub niewydolnością komórek trzustki, odpowiedzialnych za produkcję i wydzielanie insuliny. Ludzie starsi (zwykle otyli i z nadciśnieniem tętniczym), cierpią zdecydowanie częściej na cukrzycę typu 2, którą wywołuje oporność na działanie insuliny. Muszą wtedy przyjmować odpowiednie leki a z czasem często także zastrzyki z insuliną. Co ważne, u osób z tym typem cukrzycy zdecydowanie częściej dochodzi do współwystępowania poważnych zaburzeń nastroju, w tym przede wszystkim depresji, a to niebagatelny problem wymagający współpracy specjalistów.
Możemy również wyróżnić cukrzyce typu:
- Lada– typ 1 o etiologii autoimmunologicznej o powolnym przebiegu (rozpoznawana najczęściej po 35 r. ż)
- monogenowa – uwarunkowana mutacją pojedynczego genu. Związana głównie z defektem wydzielania insuliny (cukrzyca MODY, mitochondrialna oraz noworodkowa)
- ciężarnych– pierwszy rozpoznana w ciąży i występująca do momentu urodzenia dziecka. Wyższe ryzyko zachorowania w przyszłości na cukrzycę w porównaniu z kobietami bez tego powikłania
- wtórna– charakterystyczne dla tej postaci są współistniejące z cukrzycą inne zaburzenia lub zespoły chorobowe. Przyczyny jej występowania to: polekowe, choroby gruczołów dokrewnych, genetycznie uwarunkowane choroby przemiany materii, choroby trzustki , cukrzyca na tle niedostatecznego i wadliwego odżywiania
| Pamiętaj! Nie leczona lub niewłaściwie leczona cukrzyca stanowi jedną z głównych przyczyn inwalidztwa i wczesnej umieralności. |
Szacuje się, że ok 1 mln osób wcale nie wie, że choruje. Dopiero, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium, ludzie zgłaszają się do lekarzy.
Co powinno wzbudzić nasz niepokój? Poniższe objawy z całą pewnością warto skonsultować z lekarzem:
- zmniejszenie masy ciała
- wielomocz
- wzmożone pragnienie
- zwiększone łaknienie.
- ogólne osłabienie.
- zmiany ropne na skórze
- stany zapalne narządów moczowo-płciowych.
- świąd skóry.
- cukier w moczu
- obniżony nastrój lub wahania nastroju
Leczenie cukrzycy:
W przypadku cukrzycy typu 1 jedynym możliwym sposobem leczenia jest podawanie insuliny oraz właściwe odżywianie i aktywny tryb życia (wysiłek fizyczny). W cukrzycy typu 2 najpierw leczenie opiera się na stosowaniu odpowiedniej diety, dostosowanego do możliwości chorego wysiłku fizycznego oraz doustnych leków hipoglikemizujących (przeciwcukrzycowych). Z czasem, często potrzebne jest także przejście na zastrzyki z insuliną. Cukrzycę ciążową leczy się w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologiczno-diabetologicznych.
Może być tak, że w przebiegu cukrzycy, będą dokuczać ci wahania nastroju. To poważną sprawa, gdyż może prowadzić do epizodu depresji. W sytuacji wahań nastroju niestety dużo gorzej utrzymać właściwy reżim dietetyczny, może pojawiać się pokusa zajadania a tym samym rozchwianie poziomu insuliny i/lub poziomy cukru w organizmie i tym samy komplikacje (zobacz wykres).
Interwencja specjalisty – psychologa, psychoterapeuty i/lub psychiatry jest niezbędna i to im szybciej, tym z lepszymi rezultatami zarówno w przypadku choroby podstawowej, jak i trudności emocjonalnych.
Masz problemy z akceptacją istniejącej choroby, nie wiesz co powinieneś jeść i potrzebujesz wsparcia psychologicznego lub psychodietetyczneego? Przyjdź do nas. W zespole pokonuje się przeszkody i raźniej, i skuteczniej.