Psychologia

Dziecko niejadek? Zajmijmy się tym profesjonalnie.

opracowanie: Minds of Hope

Twoje dziecko nie chce jeść? Porozmawiajmy o zaburzeniach karmienia i odżywiania w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa. To ważna sprawa i podstępne zaburzenia!

Często zdarza się, że mimo naszych usilnych prób nakarmienia dziecka, ono nie wyraża chęci spożycia posiłku a wręcz na każdą naszą próbę reaguje złością. To wzbudza w rodzicach duży dyskomfort, martwią się, że dziecko nie przybiera na wadze i nie będzie się prawidłowo rozwijać. To z kolei powoduje, że coraz bardziej koncentrują uwagę swoją i dziecka na jedzeniu i w ten sposób jeszcze bardziej zrażają dziecko do przyjmowania pokarmów. Co więc robić gdy dziecko nie chce jeść? Jakie są tego przyczyny? Czy odmowa przyjmowania posiłków stanowi aż taaaaki problem?

Jak wiadomo, jest wiele dzieci wybrednych w jedzeniu, jedzą wybrane potrawy lub przejadają się, a potem wymiotują, ale mimo tego nadal mieszczą się w granicach normy. Badania przeprowadzone na ten temat są dość zróżnicowane wg jednych (z surowszymi kryteriami) jedynie 1-2 % niemowląt ma utrwalone problemy z karmieniem i odżywianiem, natomiast inne prace  (z bardziej elastycznymi kryteriami), mówią o 25 % dzieci zdrowych i nawet do 80 % dzieci z różnymi zaburzeniami rozwoju. Problemy mogą mieć charakter przejściowy lub utrwalić się na długie lata, wywierając negatywny wpływ na rozwój dziecka.

Zaburzenia karmienia i odżywiania w okresie niemowlęcym charakteryzuje uporczywa niemożność spożywania odpowiedniej ilości pokarmu,  powodująca nieprzybieranie na wadze lub utratę wagi w okresie min. 1 miesiąca.

Aby postawić taką diagnozę dziecko musi mieć mniej niż 6 lat, a jego problemy nie mogą wynikać z innych ogólnomedycznych stanów. Dziecko nie może przejawiać też innych zaburzeń psychicznych, ani zaburzeń zachowania (poza upośledzeniem umysłowym). Często zdarza się też, że dziecko zjada rzeczy niejadalne (np. piasek) min 2 razy w tyg. przez okres min. 1 miesiąca i wtedy mówimy o tzw. picy w niemowlęctwie i dzieciństwie.

Badacze przedstawiają różne modele etiologiczne wyjaśniające  ten typ zaburzeń, np. podejście w:

  1. modelu medycznym
  2. modelach odwołujących się do temperamentu dziecka
  3. modelowaniu
  4. zachowaniach rodzicielskich
  5. czynnikach rodzinnych

Niektórzy specjaliści uważają, że za problemy z odżywianiem u dzieci odpowiadają nieprzystosowawcze wzorce reakcji rodziców z noworodkiem. Mowa jest o niereagowaniu na potrzeby dziecka i walce o kontrolę nad jedzeniem.

Niewiele jest badań dotyczących przyczyn tych zaburzeń, ale coraz częściej mówi się o znaczeniu modelu podatność- stres, wyjaśniającym istotę zaburzeń odwołując się do wzajemnych oddziaływań czynników społecznych, fizjologicznych i behawioralnych.

Leczenie polega głównie na pracy z rodzicami nad zmianą wzorców zachowań związanych z karmieniem.

Warto pamiętać, że w okresie niemowlęcym i dziecięcym umiarkowane problemy z jedzeniem są dość powszechne i nie muszą budzić od razu wielkiego niepokoju. Jeśli jednak objawy nasilają się i trwają przez długi okres mogą przerodzić się w poważne zaburzenia związane z jedzeniem (np. anoreksja). Tutaj możesz więcej dowiedzieć się o zaburzeniach odżywiania u niemowląt i małych dzieci.

Jeśli uważasz ze Twoje dziecko lub Ty macie problem z jedzeniem, to zawsze warto zasięgnąć porady specjalistów.

W Minds of Hope pracujemy z zaburzeniami odżywiania – u dzieci, młodzieży i u dorosłych.

Serdecznie zapraszamy do kontaktu!