Europejski Dzień Profilaktyki Udarowej
opracowanie: Minds Of Hope
Czy wiesz, skąd się bierze udar mózgu? Potrafiłbyś go rozpoznać u bliskich osób? Czy da się mu zapobiegać i co robić, gdy już wystąpi? W ramach Europejskiego Dnia Profilaktyki Udarowej, który przypada 10 maja, odświeżmy informacje na ten temat.
Udar jest najpoważniejszą chorobą naczyniową mózgu oraz jedną z częstych, tj. trzecią w kolejności, przyczyną zgonów i niepełnosprawności u osób powyżej 40r. życia. Krytyczne jest (!) rozpoznanie pierwszych symptomów tej choroby, gdyż dla chorego liczy się każda minuta. W wielu przypadkach udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu i wymaga bezwzględnej hospitalizacji.
Udar mózgu, dawniej nazywany apopleksją, to zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, do którego dochodzi w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego, a utrzymujący się ponad 24 godziny i nie mający innej przyczyny niż naczyniowa. Pamiętajmy, że po 4,5h zmiany w mózgu – jeśli nie jest podjęte leczenie, są praktycznie nieodwracalne.
Główny podział udarów mózgu, to:
- krwotoczny -wywołany wylewem krwi do mózgu (występuje w 10-15 % przypadków)
- niedokrwienny (tzw. zawał mózgu) -wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu (występuje w 85-90% przypadków)
- zakrzepowo-zatorowy
- hemodynamiczny
Pamiętaj: Udar niedokrwienny może się wtórnie ukrwotocznić.
Do udarów krwotocznych zalicza się krwotoki śródmózgowe (ok. 5-10% wszystkich udarów, występuje najczęściej w okolicy jąder podstawy i torebki wewnętrznej) i podpajęczynówkowe (ok.5% wszystkich udarów, powstaje wskutek pęknięcia tętniaka lub innych wad naczyniowych).
Epidemiologia i czynniki ryzyka
Wraz z wiekiem ryzyko udaru wzrasta. Dotyka on ok 0,5% populacji ogólnej, a przede wszystkim występuje u osób po 70 r. życia. Co ważne może zdarzyć się również u dzieci. W naszym kraju każdego roku dosięga około 70 tys. osób (częściej mężczyzn), z czego aż 30 tys. umiera w ciągu miesiąca. W wyniku udaru ok. 70% chorych jest dotkniętych kalectwem o różnym stopniu, co ma ogromny wpływ na po-udarową jakość życia. Na dodatek, kolejne udary pogłębiają niepełnosprawność ruchową, intelektualną i językową, a także skracają życie. Często pojawia się osłabienie funkcji poznawczych.
Po przebytym udarze:
- 20% pacjentów wymaga opieki stałej
- 30% pacjentów wymaga pomocy w niektórych codziennych czynnościach
- 50% pacjentów odzyskuje niemal pełną sprawność
Po pierwszym udarze nabywamy pewnego rodzaju predyspozycję do dalszego chorowania – 30-40 % pacjentów doznaje kolejnego udaru w okresie 5 lat.Jednak są też dobre wiadomości, możemy również ryzyko udaru obniżać, np. pijąc kawę. BARDZO WAŻNE: im szybciej pacjent otrzyma pomoc (w tym również psychologiczną), tym większa szansa na powrót do zdrowia.
Czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego dzielimy na modyfikowalne i niemodyfikowalne:
- Niemodyfikowalne czynniki to: wiek , płeć męska, rasa, predyspozycje genetyczne, wcześniejsze udary lub ataki niedokrwienne
- Modyfikowalne czynniki to: nadciśnienie tętnicze, choroby serca (migotanie przedsionków),zaburzenia gospodarki lipidowej, cukrzyca, zakażenia, choroby naczyń: zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej, dysplazja włóknisto-mięśniowa, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, otyłość, dna moczanowa, zespół bezdechu sennego, zaburzenia krzepnięcia (również polekowe), hiperfibrynogenemia, niedoczynność tarczycy, zażywanie narkotyków (amfetaminy i kokainy), przyjmowanie antykoncepcji hormonalnej, ciąża.
Objawy:
(1) Udaru krwotocznego:
- nagłe pogorszenie samopoczucia, często po dużym wysiłku lub stresie
- nudności i/lub wymioty
- bardzo silny ból głowy, (możliwy też ból oka po stronie udaru, niedowidzenie i zaburzenia czucia)
- utrata przytomności a w ciągu kilku minut stan śpiączkowy
- porażenie połowicze, opadanie kącika ust po stronie porażonej (objaw fajki)
- możliwe objawy oponowe
(2) Udaru niedokrwiennego:
- niedowład bądź paraliż połowy ciała (szczególnie dotkliwie odczuwany w zakresie możliwości poruszania kończynami – może wystąpić nagle podczas dnia lub też po wysiłku fizycznym albo nad ranem (tuż po przebudzeniu)
- osłabienie lub zniesienie czucia po jednej stronie ciała
- zaburzenia w zakresie zdolności wykonywania precyzyjnych ruchów, nie wynikające z niedowładu (tzw. apraksja)
- zaburzenia w zakresie zdolności mówienia lub rozumienia mowy (tzw. afazja, dyzartria)
- zaburzenia w zakresie zdolności do pisania (agrafia) i czytania (aleksja)
- zaburzenia w zakresie zdolności do zapamiętywania nowych informacji (amnezja)
- zaburzenia w zakresie zdolności do rozpoznawania i identyfikowania obiektów (agnozja)
- zaburzenia w zakresie zdolności do liczenia (akalkulia)
- zaburzenia w zakresie zdolności do przełykania (dysfagia)
- zaburzenia w zakresie zdolności do widzenia w danym zakresie pola widzenia – niedowidzenie
- możliwy napad padaczkowy
- możliwe majaczenie z urojeniami i omamami
- możliwe zaburzenia świadomości
Diagnostyka
Obejmuje przede wszystkim tomografię komputerową głowy i rezonans magnetyczny głowy. Badania te pozwalają wykluczyć inne niż udar niedokrwienny przyczyny. Dodatkowo można wykonać takie badania jak: usg doppler, ultrasonografia, echokardiografia morfologia i OB.
Leczenie
Postępowanie lecznicze obejmuje przede wszystkim:
- wezwanie karetki i transport do szpitala ze specjalistycznym oddziałem udarowym
- zabezpieczenie czynności życiowych chorego, ułożenie go w pozycji bezpiecznej
- monitorowanie oddechu, krążenia, ciśnienia
- uzupełnianie niedoborów wodno-elektrolitowych
- kontrola diurezy i glikemii
- leczenie przeciwdrgawkowe, przeciwobrzękowe i przeciwzakrzepowe
- podanie leków trombolitycznych (w przypadku braku przeciwwskazań)
- leczenie chirurgiczne w niektórych przypadkach
- rehabilitacja po przebytym udarze
Warto pamiętać, że niezwłocznie podjęte leczenie pozwala praktycznie na całkowite odwrócenie skutków udaru mózgu, zaś chory z udarem mózgu może powrócić do pełnej aktywności bez żadnych defektów neurologicznych. czasami jednak potrzebna jest neurorehabilitacja i wsparcie psychologiczne.
Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich przebył udar i poza rehabilitacją ruchową, potrzebuje też wsparcia psychicznego, to zapraszamy do specjalistów z Minds of Hope.