Spać czy drzemać? Oto jest pytanie!!!
Wmówiono nam, że sen to przeżytek. A ten, kto robi sobie drzemki w dzień, to nawet większy leń od tego, co w nocy śpi więcej niż 7h. Jak to jest wśród pracujących Polaków? Przedstawiamy wyniki krótkiej ankiety oraz odpowiedź na pytanie czy lepiej spać długo czy krótko i ile? I czy to dobrze, gdy ucinamy sobie drzemkę w ciągu dnia? I jaki to ma związek ze szczęściem?
W krótkiej ankiecie przeprowadzanej wśród 2291 osób dorosłych w lipcu 2021r., którą zrealizowaliśmy na platformie LinkedIn, okazało się, że:
- 38% śpi≥7h i nie robi drzemek,
- 33% śpi<7h i też nie robi drzemek,
- 16% śpi<7h i drzemie w dzień,
- 13% śpi ≥7h i jeszcze ucina drzemkę.
A czy jest tu ktoś, kto chciałby zachorować na chorobę Alzheimera? A może poszukujesz szczęścia? To koniecznie przeczytaj ten wpis do samego końca!
Choroba Alzheimera uśmierca komórki nerwowe i powoduje utratę tkanki mózgowej. Dzieje się tak przez blaszki starcze, które powstają w wyniku zalegania substancji białkowej – β-amyloidu (Aβ). Substancja ta jest „lepka” z chemicznego punktu widzenia i stopniowo gromadzi się w formie blaszek. Z czasem mózg drastycznie się kurczy, co ma wpływ na wszystkie wykonywane przez niego funkcje.
No to co ma wspólnego z tym sen i drzemki?
Badacze z USA i Szwecji przeprowadzili badania na grupie 4425 osób 65+ bez upośledzenia funkcji poznawczych. Badanie zostało opublikowane w prestiżowym JAMA, co dodatkowo wzmacnia siłę otrzymanych wyników.
Okazało się, że KAŻDA DODATKOWA GODZINA SNU NOCNEGO była związana z redukcją o 6% odkładania się Aβ i to bez względu na wiek, tak w całym mózgu, jak i szczególnie w:
- korze oczodołowo-czołowej (odpowiada za pamięć roboczą, planowanie działań, rozważania ich konsekwencji; wpływa hamująco na spontaniczne i często gwałtowne stany emocjonalne),
- przednim zakręcie kory obręczy (to system egzekucji uwagi, podejmowania decyzji, działań niestandardowych).
Poza tym dłuższy sen w nocy wiązał się z mniejszą liczbą objawów depresji i wyższym wynikiem funkcji poznawczych!
Rycina 1. Sen w nocy i szacunki redukcji β-amyloidu (Aβ)
Oznacza to, że przy skróconym czasie snu w nocy wcześniej zwiększa się ryzyko odkładania Aβ oraz upośledzenie funkcji poznawczych.
Poza tym, drzemka za dnia może wiązać się ze wczesnym wzrostem ryzyka akumulacji Aβ i, jak wnioskują naukowcy, nie da się tego skorygować skracając sen w nocy, co wskazuje na zależność snu od rytmu okołodobowego w zapobieganiu akumulacji Aβ.
Drzemka wiązała się ze wzrostem kumulacji Aβ w:
- Tylnego zakrętu kory obręczy – odpowiada za pamięć przestrzenną, jak i wspomnienia autobiograficzne,
- Przedklinku, który odpowiada za powstawanie uczucia szczęścia!
Dlatego tak ważne jest spanie i to spanie w nocy. Słowo PÓŁNOC niech będzie tu wskazówką! I to w każdym języku świata, więc może warto się nad tym zastanowić?
A jeśli ktoś cierpi na zaburzenia snu – terapie poprawiające sen mogą zmniejszać wczesną akumulację Aβ i pomagać w opóźnianiu wystąpienia dysfunkcji poznawczych związanych z wczesną chorobą Alzheimera i chorób neurodegeneracyjnych.
The American Psychiatric Association wskazuje jako rekomendację terapię poznawczo-behawioralną dedykowaną zaburzeniom snu (ok. 8 sesji). Taką prowadzimy w @Minds Of Hope
Zapraszamy!