Psychologia

Zmagasz się z poczuciem winy? – Zobacz, czy możesz się z niego uwolnić.

opracowanie: Minds Of Hope

Ludzie zwykle popełniają błędy. To powoduje w nas poczucie winy, czasami wstyd i rożny poziom dyskomfortu. Czasami odkupienie tych win jest dla nas ważniejsze od wielu innych aspektów związanych z daną sytuacją.

Czy jest sposób, który pomoże nam w uwolnieniu się od poczucia winy, nawet jeśli po prostu wiadomo, że nasze działania wyrządziły komuś krzywdę?

Czasami, szczególnie, gdy jesteśmy przekonani o swoim udziale w czyimś cierpieniu lub krzywdzie, odkupienie tych błędów wiąże się bezpośrednio dużym dyskomfortem.  Nie ważne co to było…. może niedotrzymane słowo przyjacielowi lub to, że skłamałeś/aś swojej „drugiej połowie”? Poczucie winy i żalu ciąży ci mocno…

Oto 4 pytania, które pomogą w pozbyciu się poczucia winy i (samo)przebaczeniu:

(I). Dlaczego to zrobiłem/am?

Każdy z nas, bez względu na to co zrobił „nie tak” potrzebuje przebaczenia, a przede wszystkim samo-przebaczenia. Tymczasem, nie ma co obwiniać siebie lub innych, lecz przyjrzeć się sytuacji i wyciągnąć wnioski. Zajrzyj do swojego wnętrza, aby zrozumieć źródło swojego zachowania w tej konkretnej sytuacji.

Pomyśl, a także poobserwuj siebie – może masz tendencję do tego, że bierzesz na siebie za dużo, a potem rozczarowujesz ludzi, których chciałeś/aś oczarować? A może twoja niepewność powoduje, że pomniejszasz sukces innych we wspólnych przedsięwzięciach lub jeszcze inaczej – że zaniedbałeś potrzeby osoby,  na której w gruncie rzeczy tobie bardzo zależy? A może skrzywdziłeś/aś tę osobę w inny sposób – mówiąc przykre słowa lub zdradzając….? 

Świadomość to początek, a dalej akceptacja…. Po zaakceptowaniu odpowiedzialności możesz zacząć naprawiać i zapobiegać powtarzaniu tych samych występków.

(II). Czy przypadkiem nie myślę o sobie bardziej niż o osobie, którą zraniłem?

Ponownie przyjrzyj się sobie. Jeśli zauważysz samokrytycyzm a z nim poczucie winy, przekieruj to w stronę empatii. Każdy z nas popełnia błędy, a przez dokładanie sobie winy i „wgniecenie siebie na ziemię” wcale nie pomagasz. Wejdź przez chwilę w buty drugiej osoby, zadaj sobie pytania: „Czy ona faktycznie jest tak obrażona, jak sobie wyobrażasz?”; „Co takiego we mnie sprawiło, że faktycznie może być szczególnie zraniona?”; „Czy powiedziała wprost, że jest zła na ciebie i za co?„. Opcje są dwie: (1) przesadzasz z tym jaki miałeś/aś udział w tym, co zaszło, a druga strona nie jest aż tak dotknięta, bo w sumie nie ma za co, a może po prostu nie przejmuje się takimi sprawami, tak jak ty; (2) przewiniłeś/aś, zatem możesz zacząć naprawić swój błąd i postępek – dlatego zamiast dalej winić siebie, przejdź do działania.

(III). Jak mogę naprawić moje zło?

To prawdopodobnie najtrudniejszy etap. Gdy rozumiesz swój punkt widzenia i to co tobą kierowało w tamtej niefortunnej sytuacji, jak i już przeanalizowałeś/aś to, jak mogła poczuć się ta druga osoba, czas zrobić wszystko to co tylko możesz, by to naprawić. Zacznij od PRZEPRASZAM i to bez dodatkowych wymówek. Okaż skruchę, szczerze obiecaj, że dołożysz starań, by od teraz było lepiej. Zapytaj, czy osoba, która doznała krzywdy chce czegoś szczególnego jako zadośćuczynienie. Nie musi, ale być może podpowie, co byłoby dla niej właściwe.

(IV). A co jeśli druga osoba mi nie wybaczy?

Tak też może być. Taki scenariusz również warto wziąć pod uwagę, a wybaczenie nie tyle ważne jest „na zewnątrz”, co w nas samych. Jeśli wykonałeś/aś pracę polegającą na zrozumieniu swojego błędu i zrobiłeś/aś wszystko, co było na dany moment możliwe, czas „ułaskawić siebie”, pora zaakceptować to co się stało i ruszyć dalej, nie czyniąc podobnych błędów w przyszłości, czy to do tej samej osoby, czy też w stosunku do innych.

Przebaczanie jest trudne. Możesz mieć pokusę do ciągłego obwiniania siebie za przeszłe uczynki i nieustającego karania za to, co zrobiłeś/aś. To jednak konsumuje naszą energię i nie pozwala ruszyć do przodu.

Niektórzy psychologowie wskazują, że w takich chwilach można również napisać list, który opisuje to, czego ta sytuacja cię nauczyła i jakie w twoim życiu pojawiły się pozytywne zmiany.

Tym sposobem przebaczenie sobie jest aktem współczucia wobec siebie i innych.

na podstawie Psychology Today